En yakın yabancı sendin
Daha sürülmemişken ışığın biberi
yaramıza,
Yaslanırken boşlukta duran bir merdiveni henüz
Güzdü sonsuz bir çöle takılan bakışımız
İlkyaz derken - kışı gözden kaçıran
Yüzlerce eller yukarı, saygı duruşlarımız
En güçsüz kollarla-
Çözüldü aşkın zarif ilmeği
Bulandı aynalar duruluğu
Çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda
Bilmedik çekenin yanlış bir uzaklık
olduğunu ..
Yabancıların en yakınıydın sen !
Nilgün Marmara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder