Ağustos 27, 2012




ece temelkuran



Eğer nasıl yapılacağını öğrenmezsen aslında bütün defterlerin sol sayfası kıvrılır. Yoksa bilirsiniz, insan bir
ömür içinden, durmadan, yine, yeniden aynı hayatı çıkarır.
İnsanın dirseği, eğer yeni bir “ben” icat etmeden bir hayata başlarsa, yeniden ve belki bu kez daha büyük bir acıyla ağrır


Ece Temelkuran

Ağustos 26, 2012

şükran belen




" Denizden çekilmiş tuz kadardı dünya .. " 

Şükran Belen


The Rum Diary



Türkçeye " Tutku Günlükleri " olarak çevirilmiş. Bayılırız orjinal film isimlerine uydurma adlar bulmaya ...

Hunter S. Thumpson’ın The Rum Diary romanından uyarlanmış olan film 1950′li yıllarda New York’ta serbest bir gazeteci olan alkol bağımlısı Paul Kemp’in ( Johnny Deep ) Porto Rico’da küçük bir gazete olan ”The San Juan Star”da çalışmak için tüm hayatını bırakıp Porto Rico’ya yerleşmesiyle başlıyor. Porto Rico’daki Amerikalıların kara planlarından uzak durmaya çabalarken sonunda neredeyse kalemi her eline alanın karşılaşacağı zor bir seçimle başbaşa kalıyor.






Johnny Deep ve aynı gazetede çalışan Bob Sala karakteri ( Michael Rispoli) keyifli bir ikili oluşturmuş. Porto Rico'nun rengarenk dar sokakları, doğa güzellikleri ile kokuşmuş Amerikan rüyasını anlatan eğlenceli bir pazar günü filmi.












- Park metrelere, çocuklarımıza harcamaları için verdiğimizden daha çok para ödüyoruz. Bana öyle bakma, araştırma yaptım. Körfeze hidroklorik asit taşıyan 12.000 ton atık döküldü. Denizdeki her şeyi yok etti. Balıkçılığı yok etti. Balıkçıların çocukları çöpleri karıştırıyorlar."

- 10 yıl önce bunun peşine düşmeliyim diyordum. Artık bununla yaşamalıyım diyorum. Hiçbir şeyi değiştiremezsin. Gün batımının kızıllığında, bir yana kusar ve kürek çekmeye devam edersin. Çok fazla zorbalıkla dolu bir yerdir burası. Sen kahvaltı için uyanmadan önce binlerce insan harcanır. Bunlar haber değil, ticari bir gerçektir. Kendi gün batımları olmadığı sürece kimsenin umurunda olmaz. Sen ücra bir ülkedeki yabancı muhabir değilsin, burası Amerika.

- Burası Porto Riko.

- Burası Amerika !

- Sence Illinois'de 25 sene çalışıp para biriktirerek buraya gelmiş bir tesisatçı şeker kamışı tarlarındaki zorlukları okumak ister mi? Umurunda olmaz. Sıradan biri ortalık karışsın istemez çünkü kendi derdine düşmüştür. Bizim okurlarımızda sıradandır. Kimin kaybettiğine aldırmazlar kimin kazandığını bilmek isterler. Bovlingde kim kazanmış? kumar makinesinde kim kazanmış? hedefi kim vurmuş ? yarışı kim kazanmış ? Uykuda değilsin, uyanıksın ve bu da Amerikan rüyası ...Kemp, gerçekle rüya arasında ince bir çizgi vardır. Eğer onları uyandırırsan paralarını geri isterler.






" Oscar Wilde ne demiş biliyor musun ? Her şeyin fiyatını biliyorlar hiçbir şeye değer vermiyorlar " 





Ağustos 25, 2012

the girl and the fox




ve dostluklar, kurulan bağlar özeldir. unutulmaz ... yıldız yağsın gecenize


küçük prens, tilki ve yıldızlar ...




“yaşamım çok monotondur. ben tavukları avlarım, avcılar da beni. bütün tavuklar birbirine benzer. bütün insanlar da öyle. bu yüzden biraz sıkılıyorum. ama beni evcilleştirirsen eğer, yaşamıma bir güneş doğmuş olacak. senin ayak seslerin benim için diğerlerinden farklı olacak. ayak sesi duyduğum zaman hemen saklanırım. ama seninkiler, bir müzik sesi gibi beni gizlendiğim yerden çıkaracaklar. şu ekin tarlalarını görüyor musun? ben ekmek yemem. buğday benim hiçbir işime yaramaz. bu yüzden de bu tarlalar bana hiçbir şey hatırlatmazlar. buna üzülüyorum. ama sen beni evcilleştirseydin, bu harika olurdu. altın renkli saçların var senin. ben de altın renkli başakları görünce seni hatırlardım. ve rüzgarda çıkardıkları sesi severdim. 


Ah, dedi.. ağlayacağım nerdeyse..
- Suç senin, dedi küçük prens, ben sana kötülük etmek istemiyordum. Ama, seni evcilleştirmemi kendin istedin..
- Elbet, biliyorum, dedi tilki.
- Ama ağlayacaksın! dedi küçük prens.
- Elbet, biliyorum, dedi tilki.
- Öyleyse bir şey kazanmış olmadın.
- Kazandım, dedi tilki, buğdayların rengi yüzünden


*

Satıcının hikayesini dinlediğim sırada sekiz gündür çölde bulunuyordum ve elimdeki suyun son damlalarını yudumluyordum.
“Anılarını dinlemek gerçekten de güzel” dedim küçük prense, “ama henüz uçağımı tamir etmeyi başaramadım. Keşke ben de bir su pınarına doğru ağır ağır yürüyebilseydim.
“Dostum tilki bana demişti ki...”
“Sevgili dostum. Bunun tilkiyle hiçbir ilgisi yok ki!”
“Ama neden?”
“Çünkü susuzluktan öleceğiz.”
“İnsanın dostu olması iyidir. Ölecek olsa bile. Ben tilkiyle dost olduğum için çok mutluyum.”


*


" Senin öyle yıldızların olacak ki kimseninkine benzemeyecek. Gülmesini bilen yıldızların olacak." 



Le Petit Prince /  Antoine de Saint Exupéry


Ağustos 22, 2012

tomris uyar için bir şiir kurma çalışması


seni sonsuz biçiminde buldum o biçimi almıştın
sandviçlerle, kötü şehirle, terle başbaşa kalmıştın

yürüdü üstüne herkesin neonu, herkesin babaannesi
herkesin en eski olan kökü, en eski hanesi

yeşili bozup suya çevirdin, akşamı sonsuz uzattın
ne buldunsa o akşama uygun, ne buldunsa ona kattın

perdeler uzundu, rüzgar kısa, masalar üç bacaklı
masalar dört bacaklı, rüzgarlar uzun, perdeleri kısalttın

sen bir atmacanın en uzun çığlığısın her tür gökte
göğü büyüttün, otobüsleri aldın, şehirleri ufalttın

yıkılan bir kedi bir süre olarak doldurur sesini
seversin bir kanaryanın sesinden çok kendisini

denizi ve ormanı, açlığı ve başkaldırmayı ayırmadın
bırakılmış bir köşebaşının en güzel tanımıdır adın

seversin diye söylerim her şeyi, sana uygun olsun
çünkü her şeyin birbirine uygununu sen bulursun

gel ellerini ver en güzel ellerini öyle
ruhum, ateş yüreğim, kokum, birlikte öyle


Turgut Uyar 

Ben Koşarım Aşağlara, Koşarım



Usta ozan Turgut Uyar'ın hayatı (1927-1985), ölümünün yirminci yılında, oğlunun annesi, öykücü Tomris Uyar'ın bir söyleşisiyle kitaplaştı: Turgut Uyar Üzerine Tomris Uyar'la Söyleşi/ Ben Koşarım Aşağlara, Koşarım. Erhan Altan, kitabını şöyle tanıtıyor önsözünde "Bu çalışma, Turgut Uyar'ı tanıyan çok sayıda kişiyle yapılacak söyleşiler dizisi olarak başladı, doğal sonucu bir biyografi çalışması olmalıydı. Ancak yapılan birkaç söyleşinin yeterli malzemeyi sunmaması, Turgut Uyar'a yakınlığıyla tanınan birçok kişiye ulaşılamaması gibi nedenlerle bu girişim yarım kaldı. Okuduğunuz bu metin, ölümünden önce Tomris Uyar'la yaptığım üç görüşmeden oluştu ve yaşasaydı muhtemelen devam edecekti. Sonuçta Turgut Uyar'ın özel yaşamına dair bir söyleşi bu ancak, onu çok yakından tanısa da sadece bir kişinin, Tomris Uyar'ın gözünden aktarılan bir tarih..."
Bu kitap hazırlayıcısının tanımıyla "mutlaka eksik bir çalışma, ama yine de fazlaca ön plana çıkmamış birçok bilgiyi içeriyor." Bence İkinci Yeni'nin ustalarından bir ozanın ev içi manzaraları, insan ilişkileri ve çalışma koşulları kadar Türkiye'de bir ozanın yazgısını da yansıtıyor. Ayrıca kitabın aynasında Turgut Uyar'ın yaşam çizgileri ve kişiliği kadar net bir başka yaşam da beliriyor: Tomris Uyar'ın yaşamı ve yargıları.

Zor bir şair


turgut uyar




"-her şeyden biraz kalır-

diyor birileri, çoğulluk haklılıktır
kavanozda biraz kahve
kutuda biraz ekmek
insanda biraz acı
insanda biraz mutluluk"

     *


Geyikli gecenin arkası ağaç
Ayağının suya değdiği yerde bir gökyüzü
Çatal boynuzlarında soğuk ayışığı"
İster istemez aşkları hatırlatır
Eskiden güzel kadınlar ve aşklar olmuş
Şimdi de var biliyorum
Bir seviniyorum düşündükçe bilseniz
Dağlarda geyikli gecelerin en güzeli




Turgut Uyar / ( 04.08.1927- 22.08.1985 ) 


Ağustos 18, 2012




hepimiz dünyaya açılan birer pencere gibiyiz. bazen baktığımızda bulutları ve yağmuru bazen baharı ve güneşi görürüz. mutluluk ise uzun zamana yayılan, bütünsellikten çok aralardan kesip kopardığımız küçük parçalardan ibaret ... biriktirip birleştirmeye çalıştığınız mutlu anlarınız çok olsun 

iyi bayramlar dilerim 


Hayatta hep mutlu olursam, hayalini kuracak neyim kalır? / Dostoyevski



Ağustos 06, 2012






böyle buyurdu zerdüşt






Kendi ateşinle yakmaya hazır olmalısın kendini; önce kül olmadan nasıl yeni olabilirsin ki ! 


Friedrich Wilhelm Nietzsche 



gün olur ...



Dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
Çiçekler gürültüyle açar;
Gürültüyle çıkar duman topraktan

Hele martılar, hele martılar,
Her bir tüylerinde ayrı telaş!...


Orhan VELİ


books scalpture / Alicia Martin



Madrid kökenli  İspanyol sanatçı Alicia Martin kullanılmayan kitapları şelale formlu şekillerle eski tarihi binalara uygulayarak eserlerini  ortaya koyuyor. Yaklaşık 5.000 kitaptan ve sekizer metrelik uzunluklardan oluşan görkemli ve enteresan uymalarından örnekler ; 












dünyadan pencereler


kaynak : pekguzelseyler.blogspot.com




NORVEÇ


İRLANDA


İSKOÇYA 



İSKOÇYA



İSKOÇYA  



BELÇİKA 



İRLANDA 



İRLANDA



GALLER


GALLER



GALLER


İNGİLTERE




FRANSA



DANİMARKA