kış günlüğü

yeni farkettiğim pencere önü çiçeğim!
kış gelmiş sen karşılamışsın... ben evde yoktum

ben hiç evlere giremedim

ey rüzgarı felç eden yüzüm!

düşme n'olur...

boyumdan asılan! dur!

unutmalıyım

ekmek kırıntılarına isteksiz serçeleri 

ama sen hatırla

ah nasıl da dalgalıydı saçlarım

tut ki evdeyim...

boş bir zarf gibi beklerken buldular beni

elimi, baharat kavanozunda sakladılar

bulamazsın ki....

en kırılgan şairin cümlesiyim! kitaplığını terkeden...

unuttuğunu hatırlarım

'sevgilim' diye başlayan bir ayrılığı ...

kitap kapakları , bi kaç fotograf için dönerken

bir bardak çay..iki şeker evden çıkıyordu...

sevgilim!

zarfın içinde bir tutam baharat....

Şükran Belen