Şubat 16, 2012





sön cılız kandil sön! hayat dediğin ne ki;
yürüyen bir gölge, bir zavallı kukla bu sahnede
bir saat boy gösterip, boyun kırıp gidecek
bir daha da duyulmayacak artık sesi
bir aptalın anlattığı bir masal bu
kuru gürültüler, deli saçmalarıyla dolu.

kulaklarınız sakın küsmesin dilime
duyabilecekleri en acı sözleri söyledi diye.

bir ses duyar gibi oldum,
kimseler uyumasın artık! macbeth uykuyu öldürdü!
evet, masum uykuyu
yorgunlukları yıkayan suyu,
her günkü hayatın ölümünü
yorgunlukları yıkayan suyu
yaralı canların merhemini
yüce tabiatın baş yemeği,
hayat sofrasının cana can katan ziyafeti.

yüzümüzü bir maske gibi takacagız yüreğimize,
içindekini görmesinler diye.


Macbeth / William Shakespeare


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder