Çünkü biliyorum; sabrın mesafesine sızıyor susku; beklenen fırtına, beklenen bora ve ne gelmezse akla. Deniyor bir taşın sabrını, çocuğun uslu sevincini de. Sinsi tarih aklıevvel felfese, şımarık geometri canına okuyor şiirin yalnızca aşk onarıyor onu. Onarıyor ve coğrafyanın her yanı yara bere içinde. Yazının ruhu mu olurmuş diyor mahkeme katibi, bu yüzden eskiyor hayat, merhamet yetim kalıyor. Bir tek susku kalıyor, dillerde ölüyor birer birer. Ölen her dil yalnızlığı oluyor bu dünyanın.
Ahmet Telli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder