Bu fotoğraflar İsveçli fotoğrafçı E.W.Ericson tarafından 1915 yıllarında çekilmiştir. Fotoğraflarda kuzey California'nın redwoods (sekoya) ormanlarında çalışan oduncular görülmektedir. Mamut ağaç olarak bilinen sekoyaların doğal ortamlarında 80-120 m boy, yaklaşık 7 m çap yapabildikleri bilinmektedir. Çiçek açması 175-200 yılı bulan, ömürlerinin 1000-3000 yıl olduğu söylenen bu dev yaratıkların bugün dünyada tek bir türü yaşamaktadır.
Ericson kolleksiyonundan seçilen bu fotoğraflara geniş bir çerçeveden baktığımızda insan / doğa ilişkisini daha net görüyoruz. Doğanın muhteşem eserlerine bakıp hayran olmanın yanında insanın bir şekilde yolunu bulup onu dize getirmesi, sömürmesi, kendi çıkarına kullanması ve nihayetinde yok etmesiyle sonuçlanan döngü ... Çok merak ediyorum çalışma esnasında bu oduncuların aralarında ne gibi diyologlar geçmiştir:
" Hank ! Baksana ne muhteşemler görünüyorlar "
" Yüce İsa adına, gerçekten de öyle "
" Acaba bundan kaç masa sandalye çıkar ?" ( kahramanlar Californiyalı ama diyolaglarda Türk mantığı )
" Bi hatıra fotoğrafı çektirelim, yıllar sonra torunlarımız bizimle gurur duysun "
Aslında 1900' lü yılları göz önüne aldığımızda henüz makineleşmenin olmadığı ve bedensel güçle işlerin kotarıldığı dönemlerde bu orman işçilerinin aslında ne kadar zor bir iş yaptıklarını söylememiz mümkündür. Üstelik o dönemde insanlar yaşamak için çalışıyorlardı, daha fazlası için değil... Nihayetinde herkes ekmeğinin derdindeydi. Onlardan sonra gelen nesillerin açgözlülük ve savurganlıkla doğayı tüketene kadar harcayacaklarını bilemezlerdi elbet.
Kes, parçala ... arazi aç. Kes, parçala ... sat. Kes, parçala ... yaşam alanı, yol, şehir, ev yap. Şimdilerde ise özellikle ülkemizde kimi zaman sorumsuzluğun kimi zamanda kastın sonucu ormanlar birer birer kayboldu. En son Kaz dağlarında çıkan yangın haberlerini ben izleyemedim. " Bin pınarlı " mitolojik İda dağının bulutlar içindeki zirvesini görmüş biri olarak gönlüm elvermedi görüntüleri izlemeye. Devletin yeterli / yetersiz elinden geldiğince koruma ve tedbir aldığı kültürel ve doğal zenginlikleri öncelikle yurttaş olarak kendimiz sahip çıkmadığımız sürece daha çok ormanımız yanar daha çok kültürel hazinemiz kumlara gömülür.
Fotoğraflar ve bir kısım bilgi www. dailymail.co.uk dan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder