“Evet, kış en çok çocuğa benziyordu. Bu yüzden kar yağmaya başlar başlamaz çocuklar pencerelere hücum ediyor, dışarıya çıkabilmek için yalvarmaya başlıyorlardı annelerine. Bir çocuk kadar neşeli, bir çocuk kadar huysuz, bir çocuk kadar sevimli, bir çocuk kadar inatçı, bir çocuk kadar saf, bir çocuk kadar öfkeliydi kış.”
Barış Bıçakçı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder