Kasım 11, 2012

yaşam ki ...




Ben ve benim gibiler, dünyada hiçbir şeyi değiştiremeyeceğimizi düşünerek büyüdük.
Biz mektuplar yazdık hep, bir de uçlarını içimize döndürdüğümüz şiirler.
Şiirleri, bedenlerimize saplamaya çalıştık. Oysa onlar, çoktan peltekleşmişti. Uçları yoktu.
… biz, öyle şarkılar dinliyorduk ki, yaşamaya ad koymak mümkün değildi.

Ece Temelkuran



 ”Şiir nedir, bilir misin Esther?”

 ”Hayır, nedir?” diyordum.

 ”Bir avuç toz.”

 Sonra tam o gülümseyip gururlanmaya başlarken ”Senin kesip biçtiğin kadavralar da öyle,” diyordum. ”Tedavi ettiğini sandığın insanlar da. Toz ne kadar tozsa onlar da o kadar toz. Sanırım iyi bir şiir o insanların yüz tanesinin toplamından çok daha uzun yaşar.”


Sylvia Plath

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder